In de kalversector zijn de afgelopen jaren nauwelijks antibiotica gebruikt die van cruciaal belang zijn om infecties bij mensen te behandelen Dit blijkt uit de jaarlijkse rapportage NethMap/MARAN 2021. Hierin presenteren diverse organisaties samen de gegevens over het antibioticagebruik en -resistentie in Nederland, voor mensen en dieren. De VanDrie Group wil antibioticagebruik bij kalveren verder verlagen om het risico op resistentie te verkleinen.
“Inmiddels hebben we jarenlange ervaring opgedaan over hoe je de verlaging inzet”, vertelt Albert Wouters (hoofd kalverhouderij VanDrie Group). “In 2020 is een reductie behaald van 63,2 procent ten opzichte van 2007. Kalverhouders die zelf de regie nemen in het verder verlagen van antibioticagebruik en zich daarbij laten begeleiden door dierenartsen en rayonbeheerders, hebben het laagste antibioticagebruik. Dit blijkt ook uit onderzoek van de Wageningen Universiteit.” Factoren als vakmanschap, een sterke focus op kalveren, structuur in de bedrijfsvoering en een ‘internal locus of control’ blijken belangrijk voor laaggebruik. Vakmanschap houdt in dat een kalverhouder gedetailleerde kennis heeft over de verzorging en het voederen van de kalveren, alsmede over het meest geschikte gebruik van zijn stal (met name ventilatie) en de voederapparatuur.
We zullen elkaar scherp moeten blijven houden en coachen op de sleutelfactoren. Dat zal uiteindelijk nog meer effect sorteren.
De ondernemers uit de groep laaggebruikers vallen op door een sterke focus op de (individuele) kalveren. Er wordt veel tijd in de stal doorgebracht, in het bijzonder in de eerste weken na aankomst van de kalveren. Aankomende gezondheidsproblemen worden snel gesignaleerd. Er wordt niet afgewacht maar indien nodig snel ingegrepen bij het individuele dier, ze zitten er als het ware ‘bovenop’.
Structuur in de bedrijfsvoering betekent dat gewerkt wordt met een planmatige aanpak - welbewust en weloverwogen. Kalverhouders met laaggebruik lijken veel structuur in hun werken aan te brengen, met name als het gaat om de eerste weken van de kalveren, vaste controle- en voertijden (melk, ruwvoer) en de goede temperatuur van de melk bij verstrekking, het regelmatig bijstellen van de ventilatie op de toenemende leeftijd van de kalveren. Het bij elkaar zetten van kalveren die extra zorg nodig hebben en het gebruiken van een goed geëquipeerde hygiënesluis.
Uit het onderzoek van Wageningen Universiteit valt daarnaast op dat kalverhouders die oorzaken en oplossingen bij zichzelf zoeken (internal locus of control) beter scoren op laagverbruik dan kalverhouders die externe oorzaken zoeken voor problemen. Wouters: “De samenwerking tussen kalverhouder, dierenarts en rayonbeheerders, onze collega’s in de buitendienst die kalverhouders met raad en daad bijstaan, is en blijft belangrijk de komende jaren. We zullen elkaar scherp moeten blijven houden en coachen op de sleutelfactoren. Dat zal uiteindelijk nog meer effect sorteren. De weg naar nog gezondere kalveren en lager antibioticagebruik zijn we samen ingeslagen en zullen we met succes bewandelen!”
